گربه تشریف قبولم بنوازی ملکم

ور به تازانه قهرم بزنی شیطانم

به جز ارواح مکرم که ز دیوان ازل

به خداوندیشان خط غلامی دادم

خاک تن، باد روان، آب بقا آتش جان

بی تکلف به فدای ره ایشان بادم

پس از آن چند نفرگاه به زرگاه به زور

[...]

من و از دائره خط تو امید خلاص

غیرتم با تو چنان است که گر دست دهد

نگذارم که در آئی به خیال دگران

شیخ را دیدم و گفتم مگر از عهد قدیم

قدری به شده ای باز همان است که بود