گفت پس حمران که یا خیرالاُمم

وارهان این دم مرا از بند غم

روی او بوسید و دستش نیز هم

گفت داری این زمان تو جام جم

رو تو چون منصور بردار نعم

تا شوی تو جود مطلق در کرم

گر نگویم راست اینها نشنوم

من بدین مصطفی آسوده‌ام

قرب یک میلی به بیرون بیش و کم

دست در دست محمّد داشت هم

ای تو مردود خدا و خلق هم

همچو کوران منکر شاه کرم

گفت پیغمبر اجازت کی دهم

ز آنکه جانی در درون این تنم

آن چنان می خور که ازدل بردغم

نه از آن می خور که گردی متّهم

گفتگوئی بود خوش ما را بهم

از مقامات صحابه بیش و کم

بعد از آن گفتا که شو فارغ ز غم

ما چو موسائیم و چون هارون بهم

گاه جود و گاه همّ و گاه غم

گاه بوده در معانیها کرم

گاه طوفان گاه باران گاه نم

گاه اندر جوش معنی همچویم

گاه جام و گاه باده گاه خم

گاه در جای رسول او گشته گم

گاه آدم گاه نوح و گاه دم

گاه بر لوح محمّد چون قلم

شهر من تون است و نیشابور هم

در زمین طوس گشتم محترم

یار احمددان و حیدر را بهم

یارت ایشانند از حق محترم

گر روی این ره بخلقان کن کرم

وآنگهی بیرون کن از ذاتت ستم

گر روی این راه با یاران بهم

من ترا خرگاه در کرسی زنم

پیش ما باشد جحیم و خلد هم

پیش ما باشد معانی جام و جم

بعد از آن گفتا که یا خیرالامم

در دو عالم بوده‌ای تو محترم