کو نشاط و فربهی و فر تو

چیست این لاغر تن مضطر تو

ای مرا هم دل تو هم دلدار تو

ای مرا هم یار و هم اغیار تو

در سرابستان حسنت دلبرا

در جهانم هم گلی هم خار تو

بارها هست از تو بر دل پر غمم

[...]

چون شد آن هنگ‌ و شکوه و فَر تو

که‌ شدم مدهوش از یک‌ پرّ تو