این سخن را عشق می‌گوید تمام

تا شوند آگاه ازین هر خاص و عام

بود نام او ابوالقاسم تمام

سید و هم صالح و هم نیکنام

پس فدای جان سیّد شد غلام

این معانی هست در جامع تمام

چون بکوفه کرد آن سید مقام

جمع گردیدند خویشانش تمام

گشته بودند آگه آن مردم تمام

از حدیث شیر و قتل آن غلام

زینب آمد آنگهی پیش امام

کرد او بر روی شاه دین سلام

هر که در اصل از نبی دارد مقام

بر درنده گوشتش آمد حرام

آل پیغمبر بقول آن امام

باشد ایمن از سباع و از هوام

بعد از آن شیران همه پیش امام

روی مالیدند برره ز احترام

زود باشد تا تو ای روباه نام

خود بچنگ شیر افتی چون غلام

تا رسد وجهش زوقفی بر مدام

هست اندر مذهب این احترام

بر تو ای نادان شده مردی حرام

چندگردی گرد مرداری مدام

گفت با اصحاب پیغمبر تمام

این کلام خوش اداو با نظام

چونکه بشناسید حیدر را مقام

نعمت حق بر شما آمد تمام

من بگویم قصه نوحت تمام

ز آنکه هستت کشتی معنی بکام

اهل دل داند حقیقت را تمام

تو چه می‌دانی که هستی از عوام

چون امیرالمؤمنین آن قتل عام

کردو گفتا خود منم نصّ کلام

او گرفت آن حکم وشد تا حد شام

زیر حکم آورد مردم را تمام

گفت من خود حاکمم بر اهل شام

متّفق باشند با من خاص و عام

شافعی هم گفته زین معنی تمام

وین سخن خاص است در عالم نه عام