جوهرذاتست بیشک در صفات

اندرین دریا بود آب حیات

صورت او معنی روح و حیات

روشنی او ز صنع کاینات

هرچه خواهی کن که ما را این حیات

هست بی تو در درون همچون ممات

چون دل تو محو گردد در صفات

تافتن گیرد ز حضرت نورذات

گر نبودی معرفت در کاینات

کی شدی هرگز عیان این صفات

شرح بسیاری بگفت از کائنات

عاقبت ره را نبرد او سوی ذات

عشق بد مغز تمامت کاینات

راه برده در صفات نورذات

در صفات من شوی تو بی صفات

ذات من گردی اگر گردی تو ذات

نحن اقرب نی صفا تست و نه ذات

میکنی کلی صفات بی صفات

پرده بردار ای تمامت کاینات

گشته بر تو بی تو این نقش صفات

گاه بیخود گشته در رمز صفات

گاه حیران گشته اندر وصف ذات

تا ندانی حیرت ذات و صفات

چون توانی یافت تو معنی ذات

ابر بر ناید پی منع زکات

وز زنا افتد وبا اندر جهات

در نماز و روزه و حج و زکات

با منافق مؤمنان در برد و مات

ما چو شطرنجیم اندر برد و مات

برد و مات ما ز تست ای خوش صفات

نک جهان نیست‌شکل هست‌ذات

و آن جهان هست شکل بی‌ثبات

در من آمد آنک از وی گشت مات

آدمی و جانور جامد نبات

ور یکی عیبی بود با صد حیات

بر مثال چوب باشد در نبات

بلک دفعش می‌کند از شش جهات

زان بماند اندر میان عاصفات

ای که اندر چشمه‌ی شورست جات

تو چه دانی شط و جیحون و فرات