در مزاد رخت دلالان منادی میرنند

بشنوید ای تاجران صوف و دیبا بشنوید

پیشوازی نرمدست از بقچه غایب شده

تا نپوشانید این حق و بباطل مگروید

آسیتنی پهن و برهاتنک و دامانی فراخ

[...]

در جهان هر خلعتی زیبنده شخصی را بود

پوستینی کی برازد آسیائی راز آس

(وصله اصلاح بردق دقیق من مدوز)

(خوش نباشد جامه نیمی اطلس ونیمی پلاس)

آستین را از نمد میبر بسرمی نه چو تاج

ور کلاه احمدی و با یزیدی نیست نیست

جبه پر پنبه تابستان چو پوشم عیب نیست

هر چه سرما باز دارد دفع گرما هم کند

گرد دستار دمشقی کرد اگر دانسته

معنی این(کاحسن الاشکال شکل المستدیر)

ای که خواهی با وجود من کنی بافندگی

در نورد این لافها را در پس چرخی نشین

گازر تقدیر او از قرص خور در طشت چرخ

هر سحر میشوید از اوساخ رخت روزگار

پیش درزی جامه کز تنگ میآید برون

چند تنقیصم دهد از سنگ میآید برون

هان مهل قاری که دزدند از تو شعر البسه

پاسبان خویش باش و کرد رخت خویش کرد

در برش بر هر قدی از رخت تقصیری نکرد

یکسر سوزن برای خویش توفیری نکرد

مرغ زرینی گلی از شرب در منقار داشت

بر گلستانی ز کمخا نالهای زار داشت

شام را بر فرق بنهاده کلاهی از سمور

صبح را در برفکنده پوستینی از فنک