ز یزدان بود زور ما خود کییم

بدین تیره خاک اندرون بر چییم

چرا سر بپیچیم ما خود کییم

چنین بندهٔ شه ز بهر چییم

جهاندار داند که ما خود کییم

میان تنگ بسته ز بهر چییم

تا زین سپس همی گه و بی‌گاه خوش زییم

دانی به هیچ حال زبون کسی نییم

تا روز با سماع بتانیم و با مییم

داند هر آنکه داند ما را، که ما کییم

ما که واپس ماند ذرات وییم

در دو عالم آفتاب بی فییم

ما برای خدمت تو می‌زییم

چون تو خدمت می‌کنی پس ما چه‌ایم

او جمع همه همه تفاصیل وئیم

زان لحظه پی جمع و تفاضیل نئیم

در جام مئیم و گاه در جام شراب

اما همه جا حقیقتاً عین مئیم

در صورت اگر طالب معشوق و مییم

در معنی ازین طریق محظوظ کییم

زهاد چنان که می نمایند نیند

ما نیز چنان که می نماییم نه ایم