نه تو بیمی ز شیر بیشه داری

نه هرگز از پلنگ اندیشه داری

نه از حق، نی ز کس اندیشه داری

هزاران مکر و دستان پیشه داری

همه گوهر ز نوک تیشه داری

نخواهی زر چه در اندیشه داری

ساقیا در دادن دردی چرا اندیشه داری؟

دُرد انصاف است آخر اینکه اندرشیشه داری

ای سهی قامت چه سرواستی که آب لطف و خوبی

میخوری از جویبار چشم و در دل ریشه داری

صد هزاران زخم دارد بیستون از عشق شیرین

[...]

اگر یک جرعه می در شیشه داری

نشاید کز جهان اندیشه داری

بکش دیو خرد راهم بزنجیر

تو کز باده پری در شیشه داری

درخت عقل را از ریشه بر کن

[...]