رنج‌های گذشته پیش نهاد

چنگ را بر کنار خویش نهاد

هر که میخ و کدینه پیش نهاد

کنده بر دست و پای خویش نهاد

حالی از لطف پای پیش نهاد

بند او را به پای خویش نهاد

چون ستون هر که حلم پیش نهاد

بار یاران بدوش خویش نهاد

کسی که دل به وفای تو عشوه کیش نهاد

هزار داغ ندامت به جان خویش نهاد

کسی به راه تو ارزد که پا ز دیده کند

که گل به زیر قدم دید و پای پیش نهاد

شهادتش چو مراد دو کون در قدم است

[...]