همه سرگذشتش به پیش من است

اگرچه نه از خون و خویش من است

نیای وی از پُشت خویش من است

مر او را بسی رنج پیش من است

عشق تو که مرهم دل ریش من است

بیگانه نمی‌شود مگر خویش من است

از من دل و صبر بازگشتند و هنوز

منزل منزل غم تو در پیش من است

کاری که ز هجران تو در پیش من است

نه درخور وهم چاره اندیش من است

رفتی تو و سالها دوا نپذیرد

آن درد که از تو در دل ریش من است

کشته تیغ جفایت دل درویش من است

خسته تیر بلایت جگر ریش من است

نیک خواهی که کند منع ز عشق تو مرا

منکری دان به حقیقت که بداندیش من است

هر گروهی بگزیدند به عالم دینی

[...]

ندانی که قلواد خویش من است

کمربسته همواره پیش من است

سگ کوی تو که شب تا بسحر پیش من است

مهربانیش ز بهر جگر ریش من است

غیرتم با تو چنان است که با خویش بدم

هرکه بیگانه زهمر تو بود خویش من است

ازتو هر کو بشفاعت طلبد خون مرا

[...]

عافیت سینه‌خراش جگر ریش من است

نیک‌خواهم بود آن‌کس که بداندیش من است

نه ره کعبه بریدم نه در دیر زدم

مرغ نگذشته ازین راه که در پیش من است

نیستم نیست به ارباب تعلق ز جنون

[...]