به جان رسیده و از دل برون چو تیر شدی

مرا ز غم چو کمان کرده گوشه گیر شدی

چه اوفتاد که از ما کناره گیر شدی

بقید الفت بیگانگان اسیر شدی

گنه زدوست گرفتن اگرچه عین خطاست

تو در کبیره از این غفلت کبیر شدی

اگر بخون دو عالم تو پنجه آلائی

[...]

چه شد ای روح روانم که ز جان سیر شدی

بهر یک قطرۀ آبی هدف تیر شدی

شیرۀ جان من! از شیر مگر سیر شدی

یا گلو گیر شدی

ز دوستی من اکنون چه شد که سیر شدی‌؟

‌بریدی از من و بر روی من دلیر شدی‌؟