پیرزن را به سوی دیدهٔ او

خواجه آمد درم خریدهٔ او

خوابِ نرگس، خُمار دیده او

نازِ نسرین، درم‌خریدهٔ او

زنده شد جان پژمریده او

شاد گشت آن چراغ دیده او

باز جستند حال دیده او

کز که بود آن ستم رسیده او

یافت دریافت نارسیده او

زهره را هم زره دریده او

چو دریا شد دل شوریدهٔ او

برامد موج خون از دیدهٔ او

چو دایه دید پر خون دیدهٔ او

ز خسرو خاطر رنجیدهٔ او

بهشت را چه کند با غم آرمیده او

ز دوزخ از چه هراسد فراق دیده او

من و سجود بت از داورم مترسانید

من آفریده عشقم نه آفریده او

شهید عشق ترا راه کعبه مقصود

[...]

گاهی ابیات برگزیدهٔ او

که سجلّ است بر جریدهٔ او

ببر کشید چوجان جسم داغدیده او

نهاد لب بر حنجر بریده او