آل برمک گرش بدیدندی

خدمت صدرِ او گزیدندی

هر سری کز سران بریدندی

به در شهر برکشیدندی

خون درویشکان مکیدندی

مغز بیچارگان کشیدندی

خون درویشکان مکیدندی

مغز بیچارگان کشیدندی

ای کاش که مردم آن صنم دیدندی

یا گفتن دلستانش بشنیدندی

تا بیدل و بیقرار گردیدندی

بر گریهٔ عاشقان نخندیدندی

کاش کآنان که عیب من جستند

رویت ای دلستان بدیدندی

تا به جای ترنج در نظرت

بی خبر دستها بریدندی

گاه گاهیش چون بدیدندی

تیغ بر روی او کشیدندی

خلق اگر لمعه‌ای بدیدندی

عشقشان را به جان خریدندی

هر صفت کاندرو ندیدندی

وصف آن را زمینه چیدندی