مگردان رخ ز توحید آخر کار

یکی میدان یکی دید آخر کار

آنمه بجفا ز ما برید آخر کار

دامن ز مصاحبت کشید آخر کار

اهلی بفغان ز زخم تیغش نامد

تا کارد باستخوان رسید آخر کار

چین پیشانی ما شد مه عید آخر کار

آنچه می‌جست دل غمزده، دید آخر کار

بی نسیم سحری غنچه ما خندان شد

قفل از پرّه خود ساخت کلید آخر کار

ماه عیدی که ز آفاق طلب می‌کردیم

[...]

شد میسر شب وصلت شب عید آخر کار

ماه را دید به رخسار تو دید آخر کار

یاد از پیرهن یوسف مصری می داد

هر نسیمی که ز کوی تو وزید آخر کار

حاصل کار جهان غیر پشیمانی نیست

[...]