سگت دنبال و ناگاهت بگیرد

در این حالت بگو کت دست گیرد

اگر آن غنچه دهن مهر ز لب برگیرد

جگر تشنه خورشید به کوثر گیرد

دل مادر شکن زلف کند نشو و نما

طفل ما پرورش از دامن محشر گیرد

ما چو مینا سر گفتار نداریم به خلق

[...]

عجب ار درین بهاران گل و لاله بار گیرد

که ز گرد خاطر من نفس بهار گیرد

لب سر به مُهر من شد سبب گشاد عالم

که اگر نفس گشایم دل روزگار گیرد

به میان بحرم اما همه تن چو موج لرزم

[...]

دل از وحشت سرای عالم غدّار می گیرد

که مست آسوده حال و محسب هشیار می ‎گیرد

دماغ افسرد از آن گلشن،که بر روی هوسناکان

قضا در می گشاید، رخنهٔ دیوار می گیرد

و یا چرک لباسش بر تو گیرد

لباست را ز پا تا سر بگیرد