نیست آب صافی خاطر روان در جوی خلق

می چکد زهر نفاق از گوشه ابروی خلق

پهلویم سوراخ شد از حرف پهلو دار و من

همچنان چشم گشایش دارم از پهلوی خلق

در حریم خاک اگر با مرگ هم بستر شوی

[...]

بسکه دلگیرم ز چین گوشهٔ ابروی خلق

روی خود را هم نمی بینم دگر چون روی خلق

تلخ دارد کام دل شیرین زنانی های دور

بوی حنظل می رسد هر دم ز دستنبوی خلق

از جهان بی کشتی همت گذشتن مشکل است

[...]

تا بگردانی ز من رو سوی خلق

بازگردانم ز رؤیت روی خلق

بدکنم بد با تو خلق و خوی خلق

نادمت سازم ز گفت‌وگوی خلق

بود بس مشکل رجوعت سوی خلق

دل به حق پرداختی از خوی خلق