تا مریم وقت شد هوا جوی بهشت

گشتند فرشتگان دعا گوی بهشت

آن تشنه چو سیر آب شد از جوی بهشت

می آیدم از خاک درش بوی بهشت

هیچ ممسک نگذرد سوی بهشت

بلکه او را کی رسد بوی بهشت؟

از شراب طهور جوی بهشت

کرد یزدان روان بسوی بهشت

جدولش چون چهار جوی بهشت

فیض بخش از چهار سوی بهشت

ای نسیم رحمتت برقع کش از روی بهشت

عاصیان از جذبهٔ لطفت روان سوی بهشت

بوی مهرت هر که را ناید ز ذرات وجود

از نسیم مغفرت هم نشنود بوی بهشت

جای آن کافر که در میزان نهندش حب تو

[...]