زهی شبرنگ و صید آخر که او یافت

سوار و صید را الحق نکو یافت

چو بلبل روی گل در عشق تو یافت

از آن نزد سلیمان خویش بو یافت

دلم در واصلی بهره ازو یافت

ز دیدش هرچه دیداینجا نکو یافت

خضرجان آب حیات از لب دلجوی نو یافت

موسی انوار تجلی همه از روی تو یافت

مرده را زنده از آن کرد مسیحا به دمی

کردم باد سحر گاه ازل بوی تو یافت

خواجه هر دو سرا احمد محمود خصال

[...]

بعد از دیری که جان نو یافت

جان را به هزار غم گرو یافت