که راهی درشت این که من کوفتم

ز دیر آمدنتان برآشوفتم

بسی نیکوئیها پذیروفتم

بشیرین زبانی همی گوفتم

خاک پای دلبر قناد خود را روفتم

چست و شیرین بردم و در خانه خود کوفتم

دوش رفتم خرمن آن شوخ دهقان روفتم

جمع کردم خاطر خود را و آنگه کوفتم

شما را نه از کینه آشوفتم

پی مژده سندان بدر کوفتم

خانه با جاروب لا، می روفتم

حلقه دل را به جد می کوفتم