لوحش الله، ز سینه‌جوشی‌ها

یاد ایام خرقه‌پوشی‌ها

لوحش الله ز سینه جوشی ها

یاد ایام خرقه پوشی ها

لوحش الله ز سینه جوشی ها

یاد ایام خرقه پوشی ها

به خرج رفت حیاتم ز هرزه‌کوشی‌ها

به خاک ریخت شرابم ز خام‌جوشی‌ها

به سود داشتم امیدها درین بازار

نماند مایه به دستم ز خودفروشی‌ها

نفس به باد فنا مشت خاک من می‌داد

[...]

خوش بهاری است قدح‌نوشی‌ها

بوی گل نشئه بیهوشی‌ها

گریه کی فرصت حیرت می‌داد

می‌شمردم به تو خاموشی‌ها

لب گشودم سخن از یادم رفت

[...]

باز آب شمشیرت از بهار جوشی‌ها

داد مشت خونم را یاد گل‌فروشی‌ها

ناله تا نفس دزدید من به سرمه خوابیدم

کرد شمع این محفل داغم از خموشی‌ها

یا تغافل از عالم یا ز خود نظر بستن

[...]

چه شد مهر جهان‌آرای من، آن گرم‌جوشی‌ها

خوشا عهدی که با ما داشتی، پیمانه‌نوشی‌ها

لباس پنبه، داغ لاله را در بر نمی‌باشد

ز عاشق‌فطرتان، هرگز نیاید پرده‌پوشی‌ها

لوحش اللّه ز سینه جوشی‌ها

یادایام خرقه پوشی‌ها