کان فتیله که بر فروزندش

تا نشد تافته نسوزندش

کان فتیله که بر فروزندش

تا نشد تافته نسوزندش

به هوا بر شود، بسوزندش

بر زمین بگذرد، بدوزندش

همچو خوشه به تیر دوزندش

خرمن از برق تیغ سوزندش

عاشق که طریق عشق آموزندش

چون شعله ز پا تا به سر افروزندش

دل شمع صفت زنده بود در آتش

می میرد اگر دمی نمی سوزندش