شور دریای وجود از سر پرشور من است

رقص مینای فلک از می پرزور من است

می زند مور خطش ملک سلیمان بر هم

این پریزاد قباپوش که منظور من است

که نخست آفریده، نور من است

مظهر اولین ظهور من است

در اینجا نه جای سرور من است

بود ماتمم این نه سور من است

جهان بی تو امروز گور من است

به دگیر سرا با تو سور من است

مکن ساز ماتم که سور من است

مخور غم که گاه سرور من است

ای آنکه رخت به دیدگان نور من است

عشق تو سرور جان مسرور من است

ماهی دادم که بر دو چشمم بنهی

آن ساق که ماهی سقنقور من است