×
فردوسی » شاهنامه » پادشاهی کسری نوشین روان چهل و هشت سال بود » بخش ۹ - داستان کسری با بوزرجمهر
هش و دانش و رای دستور ماست
زمین گنج و اندیشه گنجور ماست
خواجوی کرمانی » دیوان اشعار » بدایع الجمال » شوقیات » شمارهٔ ۲۶
طائر طوریم و خاک آستانت طور ماست
پرتو نور تجلی در دل پر نور ماست
ما بحور و روضه ی رضوان نداریم التفات
زانک مجلس روضه ی رضوان و شاهد حور ماست
عاقبت غیبت گزیند هر که آید در نظر
[...]
صائب تبریزی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۹۵۱
آنچه می دانند ماتم تن پرستان سور ماست
دار، نخل دیگران و رایت منصور ماست
خون شاخ گل به جوش از بلبل پر شور ماست
پایکوبان دار از زور می منصور ماست
ما ز تلخی چون شراب تلخ لذت می بریم
[...]