هرکه با عقل خویش نااهلست

حلم او زور و علم او جهلست

چنین وقتی چو من زن را که اهلست

برآور این قدر حاجت که سهلست

به خود رفتن ره نادیده جهلست

به ره رفتن براه رفته سهلست

اگر معشوق سیم اندام اهلست

کشیدن از رقیبان جور سهلست

نخواهم جز که با جانان گذارم

اگر یکساعتم از عمر مهلست

مرا این نکته ز اهل علم یاد است

[...]

مترس از مرگ صورت زانکه سهلست

بتر مرگ ای برادر مرگ جهلست