چو دو ابروش پیوسته به آمد

کمانی بود کاوّل در زه آمد

ازین گفتارها اوغمزه آمد

ز خورشیدی بسوی ذره آمد

ببین تا بر سرت اکنون چه آمد

ندیدی کین بلایت از که آمد

ساقی برخیز کان مه آمد

بشتاب که سخت بی‌گه آمد

ترکانه بتاز وقت تنگست

کان ترک ختا به خرگه آمد

در وهم نبود این سعادت

[...]

عقلت از عالم اله آمد

نفست از بارگاه شاه آمد

عقلت از عالم اله آمد

نفست از بارگاه شاه آمد

جنّت آراسته که شاه آمد

مظهر حضرت اله آمد

خوش آمد صحبت احباب جامی

ولیکن ترک صحبت زان به آمد

طراز کسوت صحبت درین بزم

وجدت الناس اخبر تقله آمد

به ما زان منت هستی نه آمد

که هست و هستی و هستی ده آمد

چو خسرو را دگر سر باره آمد

طلبکار وصال آن مه آمد

سحر بشارتم از دور مهر و ماه آمد

که گاه جشن همایون پادشاه آمد

نجوم ثابته در پرده افق یکبار

نهان شدند و نهفتند رخ که ماه آمد

چگونه ماه توان خواند پادشاهی را

[...]