وزان روی لشکر سوی چین کشید

سر نامداران به بیرون کشید

چو خورشید بر چرخ دامن کشید

سوی بلخ گودرز یل تن کشید

ندانست کآن کس که گردن کشید

همی چادر سرخ در تن کشید

چو گیتی چنان دید، گردن کشید

یکی چادر از کبر بر تن کشید

کسی کاو ز فرمانش گردن کشید

زمانه به خون برش دامن کشید

روز روشن می کند چون لاله می دل را سیاه

در شب تاریک باید باده روشن کشید

بر نیامد از زبردستان کسی با آسمان

گوش تا گوش این کمان را آه گرم من کشید

پیش ازین می ریختم در ریگ روغن را چو آب

[...]

این بگفت و تیغ خصم افکن کشید

برق ما نارخت زی خرمن کشید

بمد بَر فرو رفت و گردن کشید

یکی دوزخی زیر دامن کشید