گام زن همچو روز روشن باش

نه فسرده چو بام و روزن باش

چون شیر به خود سپه‌شکن باش

فرزند خصال خویشتن باش

در عشق تو من توام تو من باش

یک پیرهن است گو دو تن باش

چون یک تن را هزار جان است

گو یک جان را هزار تن باش

نی نی که نه یک تن و نه یک جانْست

[...]

دوش آمد و گفت: خویش را دشمن باش

در تیرگی اوفتادهٔ روشن باش

از خویش چو خشنود نبودی نفسی

بیخویشتن آی و یک دمی با من باش

چو ابرهیم در دین بت شکن باش

بتان آزری را راه زن باش

اناالحق گوی اینجا بت شکن باش

وگرنه اندرین نی مرد و زن باش

گر زآن منی، از آن من باش

ور نه به مراد خویشتن باش

اگر خیل خلیلی، بت شکن باش

مگوی از انجم و زین انجمن باش

دلا ز رنگ تلون کشیده دامن باش

نمی توانی اگر موم بود آهن باش

نفس موافق طبع جهانیان نکشی

بهر کجا که تبسم خرند شیون باش

چو سقف خانه هوادار یک مقام مشو

[...]

در عشق چو من توام تو من باش

یک پیرهن است گو دو تن باش