خلق پندارند عشرت می‌کنند

بر خیالی پر خود بر می‌کنند

زهرها هرچند زهری می‌کنند

زود تریاقاتشان بر می‌کنند

جغدها بر باز استم می‌کنند

پر و بالش بی‌گناهی می‌کنند

واعظان کین جلوه بر محراب و منبر می‌کنند

چون به خلوت می‌روند آن کار دیگر می‌کنند

نازکان کین موزهٔ برجسته بر پا می‌کنند

چکمه را بهر تنعم زیر و بالا می‌کنند

یارب این نوخلعتان با میلک و میخک رسان

[...]

از گریه دیده ای که سفیدش نمی کنند

روشن سواد سرمهٔ دیدش نمی کنند

با درد و غم کسی که نه امروز صبر کرد

فردا به جام صاف امیدش می کنند

دیوانه ای که شسته زامید و بیم دست

[...]

توپهای خسروانی اینک آوا می کنند

رعد و برق و ابر خیزد چون دهان وا می‌کنند

بر زمین از آسمان آید مدام آواز رعد

توپها نک برخلاف رعد آوا می‌کنند

از زمین هرّایشان هردم رود زی آسمان

[...]