بترک جملهٔ عالم گرفتست

فرو رفته بهم در دم گرفتست

ز چشم این سوخته چون نم گرفتست

درون آبست آتش کم گرفتست

دل غنچه را باز این غم گرفتست

که پشت بنفشه چرا خم گرفتست

نقاب از رخ او بخواهد گشودن

صبا غنچه را زان فرادم گرفتست

چمن را خط سبزه منشور ملکست

[...]