می و بزم و نخچیر در هم زنیم

دمادم نبید دمادم زنیم

خیز تا ما یک قدم بر فرق این عالم زنیم

وین تن مجروح را از مفلسی مرهم زنیم

تیغ هجران از کف اخلاص بر حکم یقین

در گذار مهرهٔ اصل بنی آدم زنیم

جمله اسباب هوا را برکشیم از تن سلب

[...]

کی بود جانا که آتش اندرین عالم زنیم

ملت کفر و مسلمانی به هم درهم زنیم

و آنگهی از جنت و فردوس و دوزخ بگذریم

خیمۀ جان را برون از کون و کان محکم زنیم

پس نشینیم با تو و با تو همی شربت خوریم

[...]

خیز یارا تا بمیخانه زمانی دم زنیم

آتش اندر ملکت آل بنی آدم زنیم‌

هر چه اسبابست جمع آئیم و پس جمع آوریم

پس بحکم حال بیزاری همه برهم زنیم.

می بیاور ساقیا، تا خویشتن را کم زنیم

کار خود چون زلف خوبان در هم و برهم زنیم

از سر مستی همه دریای هستی بر کشیم

فارغ آییم از خود و هر دو جهان را کم زنیم

بگسلیم از هم طناب خیمهٔ هفت آسمان

[...]

گر دم از شادی وگر از غم زنیم

جمع بنشینیم و دم با هم زنیم

یار ما افزون رود افزون رویم

یار ما گر کم زند ما کم زنیم

ما و یاران همدل و همدم شویم

[...]

بیا تا ز هر تیرگی خم زنیم

زمانی به هم از صفا دم زنیم

خیزید تا بدان سر تابوت دم زنیم

عرضی کنیم و کار وداعش به هم زنیم

برخیز تا من و تو دم از جام جم زنیم

وقت سپیده دم می چون سرخ دم زنیم

ما را که گفت از قدر دوست دم زنیم

در جبر و اختیار دم از بیش و کم زنیم

خوش آنکه در طریق عدالت قدم زنیم

با این مرام در همه عالم، علم زنیم

این شکل زندگی نبود قابل دوام

خوب است این طریقه بد را به هم زنیم

قانون عادلانه‌تر از این کنیم وضع

[...]