دلم از نیک و بد رمان باشد

زانکه هشیار بدگمان باشد

بر خاک در تو تحفه گر جان باشد

همچون مثل زیره به کرمان باشد

دین و دل و دنیا چو فدای تو کنند

پای ملخ مور سلیمان باشد

ذات او زبدهٔ زمان باشد

هر که با اوست در امان باشد

هرچه این جات بیگمان باشد

چون به آنجا رسی همان باشد

حَزْم مرد آن بُوَد که در همه وقت

در حقِّ خَلقْ بد گمان باشد

در همه کار احتیاط کند

تا ز هر کید در امان باشد