روشنان ز آن حکم کاول کرده‌اند

دست آفت ز او معطل کرده‌اند

کار داران ازل بر دولتش

تا ابد فتوی مجمل کرده‌اند

از فلک پرسیدم این اسرار گفت

[...]

این که دل نامند چون حرزم حمایل کرده‌اند

هیکلی از اضطراب جسم بسمل کرده‌اند

از کدامین دودمان تا این دلیل افروختند

چرخ را پروانه فانوس محمل کرده‌اند

این گل از هر شاخ خودرویی نمی‌آید به بار

[...]

گوشه‌گیرانی که رو در خلوت دل کرده‌اند

رشته جان را خلاص از مهره گِل کرده‌اند

اهل دنیا در نظربازی به اسباب جهان

حلقه‌ای هر لحظه افزون بر سلاسل کرده‌اند

کارافزایان که دنبال تکلف رفته‌اند

[...]

وقت جمعی خوش که تخمی در ته گل کرده‌اند

خاطر خود جمع از امید حاصل کرده‌اند

زاهدان چون سکه بهر رونق بازار خود

پشت بر زر، روی در دنیای باطل کرده‌اند

باز صحن باغ را مرآت محفل کرده‌اند

عکس اندر کار شاخ از آن شمایل کرده‌اند

باغ را خرم ز تاثیر نسیم اعتدال

راست همچون ملک شاهنشاه عادل کرده‌اند

آب را باشد سر طغیان که فراشان باد

[...]

چارهٔ بیداد خوبان یک تغافل بیش نیست

کار از بی‌طاقتی در عشق مشکل کرده‌اند

منع رندان زاهدا از عیب بدنامی مکن

زان که با سد خون دل این نام حاصل کرده‌اند

تا چه نیرنگ است در چشم فسون‌ساز بتان

[...]

هر که بگذشت آفرین برناوک صیادخواند

کس نمی‌پرسد که ما را از چه بسمل کرده‌اند

عاقلی گویند شددیوانهٔ طفلان ولی

گرمن آن دیوانه‌ام دیوانه عاقل کرده‌اند