یکی گفتش که او را دل نباشد

کسی کین گوید او عاقل نباشد

چو ما را تابِ برگ گل نباشد

بهر جزوی حیات کل نباشد

در آندم جهد کن تا دل نباشد

حجاب نقش آب و گل نباشد

چو من آلوده دامن گل نباشد

سیه رو تر ز من بلبل نباشد

مرا جز مهر تو در دل نباشد

جز آب عشق تو در گل نباشد

اگر صد جان دهم در آرزویت

بجز درد دلم حاصل نباشد

مرا آسان نباشد از تو دوری

[...]

در مذهب ما حیل نباشد

جان را بر ما محل نباشد

مرا مشکل گشا تا دل نباشد

ز دل کارم چنین مشکل نباشد

ز شرم قاتلم هر کشته ی را

به محشر شکوه از قاتل نباشد

بگوئید آنکه غافل شد زحالم

[...]

اگر انسان نباشد دل نباشد

چو دل نبود ره و منزل نباشد

کسی کش معرفت در دل نباشد

دل او غیر آب و گل نباشد