ای مهر بتاب و رحمتی بر من کم

وی صبح زمانه را بدم گلشن کن

وی چرخ برای کوری دیدۀ شب

چشمم بچراغ صبحدم روشن کن

به یک کرشمه نظر خاک تیره گلشن کن

ضمیر صافی ابن حسام روشن کن

چشم جانش به رخت روشن کن

گلخن دهر بر او گلشن کن

چشمش از خوش قلمان روشن کن

خالش از پاک دمان گلشن کن

ساقی دل من سوخت نظر با من کن

چشمی فکن و گلخن من گلشن کن

مردم چو چراغ سحر شمع مراد

یکبار دگر چراغ من روشن کن