ساقی دل من سوخت نظر با من کن
چشمی فکن و گلخن من گلشن کن
مردم چو چراغ سحر شمع مراد
یکبار دگر چراغ من روشن کن
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
ساقی دل من سوخت نظر با من کن
چشمی فکن و گلخن من گلشن کن
مردم چو چراغ سحر شمع مراد
یکبار دگر چراغ من روشن کن
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از ساقی می‌خواهد که با نگاهش دل او را تازه کند و با نگاهی به زندگی‌اش، آن را به گلشن تبدیل کند. او احساس می‌کند مانند شمعی در تاریکی است و از ساقی می‌خواهد که بار دیگر چراغش را روشن کند و امید را به او بازگرداند.
هوش مصنوعی: ای ساقی، دل من به خاطر عشق سوخته است. به من توجه کن و نگاهی به من بینداز، با یک نگاهت می‌توانی خراب شده‌ام را به بهشت تبدیل کنی.
هوش مصنوعی: مردم مانند چراغی در صبح زود هستند که کم‌کم نور خود را از دست می‌دهند. من از تو می‌خواهم که دوباره شمع آرزوهایم را روشن کنی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ای مهر بتاب و رحمتی بر من کم
وی صبح زمانه را بدم گلشن کن
وی چرخ برای کوری دیدۀ شب
چشمم بچراغ صبحدم روشن کن
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.