جز تیر بلا نبود در ترکش عشق

جز مسند عشق نیست در مفرش عشق

جز دست قضا نیست جنیبت کش عشق

جان باید جان سپند بر آتش عشق

بسوز این پرده اندر آتش عشق

که تا گردد حقیقت سرکش عشق

یکی آتش که آمد سرکش عشق

که میخوانند او را آتش عشق

در جهان هیچ کس مشوش عشق

نشد، الا ز سوز آتش عشق

خوشا عشق و خوشا عهد خوش عشق

خوشا آغاز سوز آتش عشق

ز شادی مست جام بی غش عشق

همی گشتند گرد آتش عشق

شادیم، مدام از غم دلکش عشق

پیوسته خوشیم، از خوش و ناخوش عشق

هرگز نکشم دست ز دامان گناه

گر آتش دوزخ است، چون آتش عشق

چون که افروختیش ز آتش عشق

دل و جان کردیش مشوش عشق