جهانا چه در خورد و بایسته‌‌ای

اگر چند با کس نپایسته‌ای!

به ظاهر چو در دیده خس ناخوشی

به باطن چو دو دیده بایسته‌ای

اگر بسته‌ای را گهی بشکنی

[...]

کاکل به تاب رفته ز دام که جسته‌ای

دیگر دل کدام پریشان شکسته‌ای

رنگین شدست دامن پاکت چه حالتست

گویا که در میان دل ما نشسته‌ای

بر گرد ارغوان کمر سیم کرده چست

[...]

بیدلی، پیری، غریبی، خسته یی

دل بزنجیر محبت بسته یی

موجه ی دودی بهم پیوسته ئی

مایه دار یک شرار جسته ئی

ای که با نادیده پیمان بسته‌ای

همچو سیل از قید ساحل رسته‌ای

شبنمی بر برگ گل ننشسته ئی

غنچه هائی از صبا نا خسته ئی

گر به الله الصمد دل بسته‌ای

از حد اسباب بیرون جسته‌ای

بوالهوس دل به هوا بسته‌ئی

گفت بدرویش ز خود رسته‌ئی