راز دارم مرا ز دست مده

بی‌خودان را به خودپرست مده

نجده ساز از دل شکسته‌دلان

این چنین نجده را شکست مده

شست تو همت است و صید تو مال

[...]

بر خیره غرور خویش پیوست مده

بر باد نبوده خرمن هست مده

جون نیست ترا بدست نقدی روشن

باری رخ یارو باده از دست مده

جام می یافتی، ز دست مده

تو خودش نوش کن، به مست مده

دوست گیری، دگر ز دست مده

عهد را عادت شکست مده

زر بزور اینچنین ز دست مده

خنجر خویشتن بمست مده

جام ایشان به سفله مست مده

دامن حبشان ز دست مده

برو ای عقل و پند مست مده

پند سرمست می پرست مده

جان مده گر هوای ما داری

دامن ذوق ما ز دست مده

ساقیا جام می بیار و بیا

[...]

دامن عاشقان ز دست مده

جام می جز به رند مست مده

خاطر ما چو زلف خود مشکن

سر موئی به ما شکست مده

می به زاهد مده که حیف بود

[...]

ساقیا می بقدح ریز و ببد مست مده

مصلحت نیست جز این مصلحت از دست مده

بیخطا سنگدلان شیشه دل می شکنند

دل بدینطایفه تا صبر و توان هست مده

ماهی شست بتانیم و بدین دام خوشیم

[...]

قیمت عدل را شکست مده

جانب شرع را ز دست مده