گر دل گویم به پای غم پست افتاد

ور جان گویم به عشق سرمست افتاد

میشست به خون دیده دل دست ز جان

دل نیز چو خون دیده بر دست افتاد

شکستی دست او تا پست افتاد

چنین عاجز شد وأز دست افتاد

زمین از عشق جانان پست افتاد

فلک شد بیقرار و مست افتاد

جام طربم زناگه از دست افتاد

کارم ز فرا ز چرخ در پست افتاد

در چشمۀ زندگانیم ماهی عمر

از پنجۀ روزگار در شست افتاد

هر که را جام می به دست افتاد

رند و قلاش و می‌پرست افتاد

دل و دین و خرد زدست بداد

هر که را جرعه‌ای به دست افتاد

چشم میگون یار هر که بدید

[...]

ایشاه نجف بر ما دور از تو شکست افتاد

بس زهر به شهد آمیخت بس نیست به هست افتاد

بدرالشهدا عباس تا آنکه زدست افتاد

تاج الشعرا جیحون از اوج به پست افتاد

علی ز ضربت شمشیر وی ز دست افتاد

بر کن اول ارکان دین شکست افتاد