ز کویت تا گل بی خار روید

چو فراشان صبا خاشاک روید

سر دل عاشقان ز مطرب شنوید

با نالهٔ او بگرد دلها بروید

در پرده چه گفت اگر بدو میگروید

یعنی که ز پرده هیچ بیرون نروید

پس سلیمان گفت ای پیکان روید

سوی بلقیس و بدین دین بگروید

من ندارم سر شما بروید

از برم با صلاح دین گروید

گفت زآن رو گر مطیع و رهروید

بعد ایمان سوی ایمان بگروید