کار بی‌علم بار و بَر ندهد

تخم بی‌مغز بس ثمر ندهد

خسروا آب آسمان نشود

که کمال تو نور خور ندهد

لقمهٔ بی جگر نمی‌یابم

شد چنین عمر او نظر ندهد

گرده‌گاه جهان شکافته باد

[...]

تا چرخ زمین را مدد از خور ندهد

گل لاله نرویاند و کان زر ندهد

در بی برگی بر هنر چون دهمت

کآن شاخ که بی برگ بود بر ندهد

کشت بی آب هیچ بر ندهد

چون شجر خشک شد ثمر ندهد

دل سودازده داغ تو به افسر ندهد

رشته ما گره خویش به گوهر ندهد

گذر از آنکه ندیدست و جز خبر ندهد

سخن دراز کند لذت نظر ندهد

شنیده ام سخن شاعر و فقیه و حکیم

اگرچه نخل بلند است برگ و بر ندهد

تجلئی که برو پیر دیر می نازد

[...]