در شیوه عشق صبر و زر می باید

آب مژه و خون جگر می باید

در نیل زدم مرقع صبر ولیک

یک پیوندش ز عمر در می باید

در ده قدح درد که در می باید

رنجم چو زتست بیشتر می باید

خوش نیست غمت لیک بسی خوش خوار است

هر چند همی خوری دگر می باید

آتش زده در هجر تو گرمی باید

در خورد درشتی تو نرمی باید

گیرم که چو غنچه نهمت لب برلب

در نرگس تو نه سر به سر میباید

از لب یار شکر می باید

و خطش عنبر تر می باید

نقد بوسه به نهانی ز لبش

بهتر از روی چو زر می باید

در سر عشوه شد آن عمر که بود

[...]

وصل شک نیست که در می باید

و ز میان هجر بدر می باید

نظر نا گذرانست بدوست

لیک از بخت نظر می باید

خدمتی جان بر او بردم گفت

[...]

دستارچه را دست تو در می‌باید

از چشم من و لب تو تر می‌باید

نتوان که چو دستارچه دستت بوسم

زیراکه به دستارچه زر می‌باید

در شکار دل ما دام دگر می باید

دانه صید فریبش زشرر می باید

عشق بر مائده غیر از تن بیسر نفشاند

زانکه بر خوان بلا کاسه ز سر می باید

نیست زابنای زمان هر که هنر دشمن نیست

[...]

هر طرف لاله رخی هست، نظر می باید

داغ بر روی هم افتاده، جگر می باید

عشق بیباک مرا در رگ جان افکنده است

پیچ و تابی که در آن موی کمر می باید

دیدن لاله و گل آب بر آتش نزند

[...]

هر لحظه مرا قید دگر می‌باید

این مرغ اسیر، بسته پر می‌باید

من حسرت پرواز ندارم قدسی

بالی ز دلم شکسته‌تر می‌باید