تا ابد از معصیت آزرم ده

حوصله ضامن این شرم ده

چو گلبرگ از صبا بال و پرم ده

ز برگ گل چو شبنم بسترم ده

یارب دل قانع، بدل سیم زرم ده

از پای بدامن سر بیدرد سرم ده

جز گرد مذلت در خلق چه خیزد؟

عقلی بسر بیخرد در بدرم ده

زین چشم چه دیدم، بجز از عالم کثرت

[...]