چو فرهنگی آموزی اش نرم باش

به گفتار با شرم و آزرم باش

گر تو حق رابندهٔ، بت‌گر مباش

ور تو مرد ایزدی، آزر مباش

خدایا میروم تو رهبرم باش

حقیقت بخش جان غمخورم باش

عشق مولی کی کم از لیلی بود؟

کوی گشتن بهر او اولی بود

گر تو حق را بنده‌ای بتگر مباش

ور تو مرد ایزدی، آذر مباش

تاتوان دزدید سر در جیب خود سرور مباش

می توان گردید تا از پیروان رهبر مباش

تا کسی انگشت نگذارد به حرفت چون قلم

خودحسابی پیشه خود ساز، سر دفتر مباش

در حضور اهل دل چون گل سراپا گوش شو

[...]

غافل ز حال عاشق خونین جگر مباش

مغرور حسن پا به رکاب اینقدر مباش

هرگاه بهله را به کمر آشنا کنی

از دست کار رفته ما بی‌خبر مباش

هنگامه شراب کمینگاه آفت است

[...]

عروسانه در فکر زیور مباش

چو گنج هنر هست گو، زر مباش

در بند پاس خاطر غیر اینقدر مباش

غافل زحالم ای ز خدا بیخبر مباش

ترسم به جادهٔ رگ سنگ افتدت گذار

مانند نیشتر همه جا خیره سر مباش

بینی به روی هر که نگاهش به سوی تست

[...]