از زلف سر شکسته یکی حلقه در شکن

بنیاد صبر ما همه در یکدگر شکن

بر جان عاشقان زد و مرجان کمین گشای

صف گرده است ور دو به یک غمزه بر شکن

با ما چو تیردار دل ای شوخ وانگهی

[...]

لگام پهلوانی بر سرش کن

به زیر خود ریاضت‌پرورَش کن

تو هم از فضل خاک آن درش کن

بنام خویشتن نام آورش کن

وگر خاکست در پیش درش کن

بزیر پای خاکی بر سرش کن

ندارد گفت سودت پر زرش کن

مکن نیمه ولیکن تا سرش کن