بدین درگه یکی را سر شکستند

یکی تا اندر آید در شکستند

درون خانه جز بیرون در نیست

اگر بستند در یا در شکستند

تو گر آرام جویی رام شو رام

[...]

درون خانه جز بیرون در نیست

اگر بستند در یا در شکستند

چه ظلم است این خدا را کاندرین بزم

مراهم توبه هم ساغر شکستند

تو گر آرام جویی رام شو رام

[...]

چه گویم آه بیلک بر شکستند

به ضرب سنگ اول در شکستند

اطاق روبرو را در شکستند

در دولاب را محور شکستند

همه بر روی یکدیگر شکستند

تو گوئی بر دلم خنجر شکستند

ز نرگس دل، ز نسرین سر شکستند

ز قمری پا، ز بلبل پر شکستند