ساقیا وقتست اگر ما را شرابی در دهی

مجلس ما را ز باده رونق دیگر دهی

روح قدسی را به آب زندگانی خوش کنی

عقل پر دل را به باد لاابالی بر دهی

از قدح بندی گران بر پای مستان بر نهی

[...]

گه مسلمانی دهی گه زر دهی

تا که یک لقمه بدین کافر دهی

اغیار را مدام می از جام زر دهی

چون دور ما رسد همه خون جگر دهی

جانم ز شوق سوخت چه باشد اگر گهی

بویی ز پیرهن به نسیم سحر دهی

ای باد اگر کنی سوی آن آستان گذر

[...]

ای ناله، چند در غم دل دردسر دهی؟

مغز مرا، به بوی کباب جگر دهی؟

از قطره نم گرفته و بخشی به جوی و بحر

لخت جگر فشرده، به مژگان تر دهی؟

بیک فقیر از عطا هزارکشور دهی

به هریک از کشورش هزار لشکردهی

به هریک از لشکرش هزار افسر دهی

همره هر افسرش هزار بجان و دل سردهی

گندمم را ریختی، تا زر دهی

رشته‌ام بردی، که تا گوهر دهی