برامد ارغوان همچون تبرخون

فرو میریخت گفتی از جگر، خون

زده بر شعله خود را آن جگرخون

طبرزد ۲ شد هم آغوش طبر خون

چون در دل شیرین بود از رشک شکر خون

خسرو شودش از غم فرهاد جگر خون

خون شد جگرم از غم عشق تو و، امید

دارم که نگردد دلم از درد دگر خون

ناورده کبوتر ز تو گر نامه ی قتلم

[...]

شهر خون،قریه خون، رهگذر خون

کوه خون، دره خون، بحر و بر خون