در بادیه گر هیچ سفر خواهی کرد

بر آتش عاشقی گذر خواهی کرد

در آرزوی لعبت حسنش بدو دست

رخساره پر از خون جگر خواهی کرد

که گمان داشت که روزی تو سفر خواهی کرد

روز ما را ز شب تیره بتر خواهی کرد

خیمه در کوه و بیابان زده با لاله رخان

خانهٔ عیش مرا زیر و زبر خواهی کرد

که برین بود که من گشته ز عشقت مجنون

[...]

کی به من رحم دگر خواهی کرد

وقت رحم است اگر خواهی کرد

دلم از حسرت لعلت خون شد

تا کیم خون به جگر خواهی کرد

وه چه فرخنده شبی خواهد بود

[...]