نهالی مرا خاک توران بود

سرای کهن کام شیران بود

دیگری ذوالفقار برّان بود

کافت جان شیر غرّان بود

لیلی که چراغ دلبران بود

رنج خود و گنج دیگران بود

در آن موها که پیچ بیکران بود

دل خان جست و جانش همدران بود

آن بار که پیوسته به ما دل نگران بود

مشغول به ما بود و ملول از دگران بود

از ما برمید و دگرانش بر بودند

آری مگرش مصلحت وقت در آن بود

دیروز بر آن بود که بارم بنوازد

[...]

بملک مصر شاهی کامران بود

که با مستان بغایت سر گران بود